یک سال بعداز فاجعه شین آباد، واقعیتها از زبان قربانیان
-
یک سال بعداز فاجعه شین آباد، واقعیتها از زبان قربانیان
عکس دسته جمعی تعدادی از قربانیان Kawe Ahangari’s photo
خالد محمدزاده
ترجمه به فارسی: کاوه آهنگری١٣ دسامبر ٢٠١٣یک سال پیش در مدرسهایی در روستای شین آباد شهر پیرانشهر، بخاری کلاس درس آتش گرفته و چندین دانش آموز دختر در میان آتش گرفتار شده و دچار زیانهای جسمی شدیدی میشوند، بعداز گذشت یک سال با قربانیان این فاجعه گفتگوهایی انجام دادیم که اکثر آنها مشترکا از مواردی حکایت میکنند که در این گزارش منتشر میشود***در تبریز ( در تمام آن ٢٧ روزی که در بیمارستان تبریز بودیم، بسیار بد و بدور از اصلوب انسانی با ما رفتار شد و نمیگذاشتند بسیاری از شخصیتها و هنرمندانی که قصد کمک به مارا داشتند، با ما دیدار کنند)
در اصفهان (استقبال خوبی از ما شد هم از طرف استاندار و هم مردم و هم بیمارستان. کسی به نام دکتر اسماعیلی تمام مصرف و خرج سه ماه مداوای ما را تقبل کرد، ایشان یک شهروند عادی بودند)
کسی با نام سمرقندی مدیر کل آموزش و پرورش استان آذربایجان غربی گفتهبود که به هیچ شیوهایی نباید با کسی مصاحبه کنیم و جواب سوالات روزنامهنگاران را بدهیم. همین شخص تمامی کمکهایی را که برایمان فرستاده بودند را مصادره و ما را از این کمکها محروم کردند.
بدستور سمرقندی و نماینده حسنی امام جمعه ارومیه والدین کودکان یک شبانهروز بازداشت و از طرف نماینده سردشت و پیرانشهر از آنها بعنوان آشوبگر و اخلالگر یاد شد.
وزارت بهداشت سطح سوختگی کودکان را ٤٥ درصد اعلام کرد ولی پزشک قانونی پیرانشهر درصد سوختگی را به ١٣ درصد تقلیل داد.
سانسور کامل خبری انجام گرفت و هرآنچکه از ما پرسیدند را تحریف و از طرف آموزش و پرورش به ما فشار آوردند که واقعیت فاجعه را مطرح نکنیم.
تا الان فقط ٦٠٠هزار تومان به والدین کودکان سوخته پرداخت شده است.
– زمانی که در بیمارستان تبریز بودیم از کشور آلمان برایمان داروی ویژه فرستادند ولی آنها را به کار نبردند و در عوض از دارودهای ایرانی موجود در بیمارستان استفاده کردند.شهرام ناظری کنسرتی را جهت حمایت از کودکان سوخته شین آباد برگزار کرد و حدودا ٥٢ میلیون تومان به قربانیان اهداء کرد، ولی در اثر تهدید فرمانداری پیرانشهر این کمک مالی هم بدست ما نرسید.
از میان تمامی کمکهایی که هنرمندان و شخصیتهای ایرانی جمع آوری و اهداء کرده بودند، تنها آقای داریوش فرچیایی توانستند به هر یک از قربانیان ٤٥٠ هزار تومان بدهند.
از خانه سینما، علی دایی، حمید استیلی، علی انصاریان، بهنوش طباطبایی، نیکی کریمی، سیامند رحمانی، امیر موسوی و مردم تبریز کمکهایی جمع آوری شد ولی ماموران و مسئولان نگذاشتند به دست قربانیان برسد که مجموعا ٢٠٠میلیون تومان بود.Kawe Ahangari’s photo.
عکس آمنه راک یکی از سوختگان مدرسه شین آباد همراه با مادرشاز روستاهای همجوار ٣٠ میلیون تومان جمعآوری شد، که اطلاعات پیرانشهر آن را مصادره کرد.
فرماندار پیرانشهر افراد خیر را تهدید کرده و از آنها خواسته که دخالت نکنند.
نماینده پیرانشهر و سردشت ، دکتر رسول خضری، به هیچ گونهایی به خانوادههای قربانیان کمک نکرده و از دسترسی آنها به هر گونه کمکی جلوگیری کردهاست.
حسن حاجی خضری، سرپرست پیشین آموزش و پرورش همراه با دکتر خضری بیشترین موانع را برای ارسال کمک و خدمات دیگران درست کردهاند. به گفته خانواده قربانیان حاجی خضری گفته اند که اینها را، اشاره به کودکان سوخته از بیمارستان ١٥ خرداد بیرون بیندازید.
وضعیت تغذیه کودکان سوخته بسیار بد است و روزانه از شیر، موز و پسته و دیگر خوراکیهای مناسب که تجویز پزشکان بوده، بی نسیب هستند.
خانمی که معلم دخترهای کوچولی سوخته شین آباد بوده، به مدرسهایی در ارومیه تبعید کرده و از شین آباد دور کردهاند.
دکتر رسول خضری نماینده پیرانشهر و سردشت گفته که برای هر یک از این دختران یعنی مجموعا ٢٨ دختر، یک میلیارد و سیصد میلیون تومان ارسال شده که در واقع دروغی بی اساس است و تنها جهت انجام تبلیغات چنین ادعایی را پخش کردهاست و چنین بودجهایی در واقع بیمهی معلمان و بیمهی ایران است که قرار است در پانزده سال آینده به اینها تعلق بگیرد.
Posted on December 14, 2013, in Farsi and tagged یک سال بعداز فاجعه شین آباد، واقعیتها از زبان قربانیان. Bookmark the permalink. Leave a comment.
Leave a comment
Comments 0